कचेरीत बसुन खुर्चीत सताड
संगणक मी पाहात असतो;
कामाचा व्याप डोक्याला ताप
स्वतालाच मी छळत बसतो,
कितीही मनापासुन ठरवल तरी
आठ तास काही भरत नाही;
काम करता तास सारे
वेळ काही सरत नाही,
अधुन्-मधून दुरध्वनी
मोठ्या आवाजात ओरडत असतो;
वरिष्ठांच्या आज्ञेचा तपशील तोच
तर आपल्याला देत असतो,
कामात व्यस्त असता मध्येच
मेल लुडबूइ करुन जातो;
कितीही ठरवल नंतर पाहीन
तरीही जीव त्यातच अडकतो,
असेच काम सारता सारता
परतीची वेळ उभी राहते;
निघण्याच्या घाईत सुध्दा
उद्याचीच तयारी सुरु असते.
-श्रीमत्
(महेन्द्र लक्ष्मण कदम)
No comments:
Post a Comment