Featured Post

रोज मरे........

नेहमीप्रमाणे पहाटे ५.३० चा गजर लाऊन ७.३० लाच उठलो, अर्थातच आजही व्यायाम करायचा राहीला होता. डोळे चोळत असतानाच डो़क्यात जो काही विचार पहीला आ...

Tuesday, June 21, 2011

आभास - मराठी गझल

कधी कधी तो तिच्या जवळ असुनही जवळ नसतो. तेव्हा हा विरह फक्त विरह न राहता त्याच्या आठवणींचा मुर्तीमंत प्रतीक बनतो व केव्हातरी प्रत्यक्षरुपात समोर उभा राहतो.

एक श्रुंगारीक गोड आभास............

आता पुरी करा हौस तुमची
सरतोय पहीला प्रहर
रात्र जागून खेळ रंगला
शिनतेय माझी नजर....

नऊवारी नेसुन साज आळवला
कवळला बाजु बंद
मोगरयाची माळ माळुनी
मातले श्वास मंद

शिनगाराचा विडा रंगला
तळपली धुंद काया
ओवाळुन हा जीव टाकला
तुमच्यासाठी राया

हळच उडवी खांद्यावरचा
पदर वारा खट्याळ
पाऊलागनी भास हो तुमचा
पैंजण भारी नाठाळ

छळ झाला पुरे आता
करते एक अर्जी
जीव राहुद्या असाच तुमचा
बाकी तुमची मर्जी

तुम्हास स्मरुनी रूप रेखिते
तळात धरुनी काकण
सौभाग्याचा टिळा कपाळी
करतो तुमची राखण..................

श्रीमत् (महेन्द्र लक्ष्मण कदम)